13 Haziran 2013 Perşembe

Tamirci Çırağı

Çocukluğumdan beri babam neyi tamir ediyorsa ben de onun etrafında dolanır ve el aletlerini kurcalar dururdum. Onca hırdavat orada durur, babam bir şeyleri alır-koyar, birleştirir-bozar iken ben öğrenmeye çalışırdım. Öncelikle ne işe yaradıklarını, sonra adlarını ve neyin ne işe yarayacağını çözerdim. Matkap ve ona benzer diğer elektronik aletler elbette beni en çok korkutanlardılar. Matkabın, o hızla dönen ve kalın mı kalın duvarları, keresteleri delen o metal sivri ucu beni korkuturdu. Elektrikli testerelere, zımpara makinalarına hiç dokunamazdım, ellerim fazla küçük, aletler fazla büyük ve üzerleri çokça düğme ile döşeliydi. Her an yanlış bir tuşa basma korkum olurdu, doğrusu fişe takılı olmadıkları anda bile, her an…
Matkap



Ufak tefek el aletlerini benden isterdi babam. Kızım tornavidayı ver, kızım İngiliz anahtarını ver, kızım bak bu allen anahtarı bu bilmem ne bilmem ne… Ailemin öğretisi, sana zarar verecek şeylerden uzak dur, elektrikli aletlere dokunma, kesici-delici aletler var orada, uzaktan bak-idi. Ben farkında olmadan bu beş yaşımın öğretisi, ben büyüdükçe değişmiş. Zaman geçmiş. Babasına çivileri dikkatlice uzatan kız çocuğundan, matkap ile gerektiğinde duvarları delen, perde kornişleri için veya çerçeveleri asacağı çivi için duvardaki deliği açacak olan evin o tamirci çırağı kızı olmuşum.

Babasına düşkün bir kız olarak büyümüş, babasının makinalara ve tamire olan merakını merak eden bir çocuk olmuştum. Eğitimim gereği, endüstri ürünleri tasarımı okumam yüzünden, bazen tasarım atölyelerinde veya marangozlarda işim oluyor. Daha önce de –çocukluğumda babam ile yani- marangozlara gitmişliğim vardı elbette. Yine de ilk diye tanımlayacağım; ilk marangoza gittiğimizde etraftaki el aletleri, hırdavat, matkap ve envaı çeşit aleti görünce, marangozlardakilerin daha büyük ve işlevsel olmasının da getirisi ile öyle heyecanlanmıştım ki! Babam, usta o büyük aletleri son derece dikkatli ve titiz kullanırken, bana ne yaptığını anlatıyor, arada bir anlattıklarını incelememi ve görmemi isteyerek susuyor, bana izin veriyordu.

Hırdavat

Marangozdaki çocuk ile de ahbap olmuş ve el aletleri, hırdavat, matkap ve diğer aletler hakkında ve bunun yanında yeni yeni geliştirilen teknikler hakkında konuşuyorduk. Herkes farklı bir şeyler için heyecanlanır ya, işte ben bu konuda heyecanlandığım için babam ile bu şekilde geçirdiğimiz çocukluğuma minnet duyuyor, bozulan tüm eşyalara teşekkür ediyorum!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder